Journalistieke discriminatie

Discrimineert u wel eens? Of bent u een racist? Nee? Mooi.
Registreert u dan even de eerste gedachten die bij u opkomen bij het lezen van het volgende:

Man jarenlang gefolterd door het regime
Journalist in de gevangenis
Doofpot door corrupte magistraten
Veroordeeld na schijnproces
Activisten bedreigd en geïntimideerd
Regime scheidt ouders en kinderen
Voortdurende mensenrechtenschendingen
Overheid voert schijnonderzoek
Kritische ambtenaar ontslagen
Klokkenluider vermoord
Verkiezingen gemanipuleerd

Wat waren uw spontane gedachten bij het lezen van deze woorden?
Dacht u aan Iran? Rusland? Saudi-Arabië? China? Bulgarije? Malta? De Verenigde Staten?

Waarom eigenlijk? Waarom associeert u dergelijk onrecht enkel met het buitenland? Omdat zo’n zaken bij ons niet voorkomen? Denkt u dat? Dan moet ik u teleurstellen. Voor elk van de bovenstaande krantenkoppen kunnen wij voorbeelden aanhalen uit eigen land. Sommige met keiharde bewijzen, andere met duidelijke aanwijzingen of betrouwbare mondelinge getuigenissen. En toch wordt er over deze feiten niet of nauwelijks bericht in de Vlaamse media? Waarom niet? Waarom worden de nieuwsfeiten gediscrimineerd op basis van hun land van herkomst? Waar komt die journalistieke discriminatie vandaan?

Omerta

Oorzaken

Voor journalistieke discriminatie zijn er 2 belangrijke oorzaken:

1) Superioriteitsdenken
Onze journalistiek is doordrongen van een superioriteitsdenken tegenover andere landen en volkeren op het vlak van mensenrechten en democratie. Dat leidt tot journalistieke discriminatie en in sommige gevallen zelfs tot regelrecht journalistiek racisme. Corruptie, dat is toch iets voor arabieren en afrikanen, niet? Ja, toch? Superioriteitsdenken is overigens niet exclusief voorbehouden voor journalisten. We doen het allemaal, van links tot rechts. Superioriteitsdenken wordt bovendien versterkt door de journalistieke discriminatie in de media. Op die manier houdt de journalistieke discriminatie zichzelf in stand.
2) Angst
Een tweede oorzaak voor journalistieke discriminatie is angst. Journalisten zijn bang voor de represailles van de corrupte politici en magistraten die verantwoordelijk zijn voor het onrecht in ons land. Deze angst is meer dan terecht. Dat blijkt uit de getuigenissen die wij ontvangen. Maar bang zijn helpt de zaken niet vooruit. Alle dictaturen zijn gebouwd op piramides van angst.

Gevolgen

Wat is het nettoresultaat van journalistieke discriminatie?

1) Het onrecht blijft duren
Het belangrijkste gevolg van journalistieke discriminatie is dat het onrecht niet wordt aangepakt en verder woekert. Een van de beste voorbeelden is de corruptie binnen de Belgische justitie:

https://justcorrupt.org/opinie/corruptie-bij-justitie/

Elke omkoping van een magistraat is een schending van de mensenrechten. Elke omkoping is een aanmoediging voor de corrupte magistraten om verder te doen. Zolang de corruptie wordt doodgezwegen zal het onrecht zich blijven herhalen.
2) De illusies blijven intact
Een tweede gevolg is dat we onze illusies over onrecht en corruptie blijven koesteren. Dat onrecht en corruptie enkel in het buitenland voorkomen bijvoorbeeld. Of de illusie dat België een rechtsstaat is. Quod non.
3) De slachtoffers staan machteloos
Door de journalistieke discriminatie wordt het onrecht van de slachtoffers compleet genegeerd. Ze kunnen met hun wanhoop nergens terecht want hun probleem bestaat niet.

Bepaalde vormen van onrecht zijn voor de media 1 grote blinde vlek. Journalisten berichten er niet over omdat het onrecht niet past in hun wereldbeeld. Leest u daarom de krantenkoppen hierboven nog eens door. Het gebeurt. Onder uw neus. En u weet het niet. Wees waakzaam. Wees kritisch. Journalistieke discriminatie is een reëel probleem.

#JustCorrupt

Lees ook Wie bestrijdt de maffia-magistraten?